عصر ایران نوشت: چند نفر از مسوولان کشور و اخیراً آقای محسن رضایی گفته اند که در جریان جنگ ۱۲ روزه، اسرائیل که در برابر ایران به مشکل خورده بود، التماس می کرد که آتش بس برقرار شود و ما هم پذیرفتیم.
در این که ایستادگی ایران در برابر تجاوز اسرائیل و آمریکا به پشتوانه مردم و نیروهای مسلح - و به ویژه نیروی هوا فضای سپاه - رقم خورد، شکی نیست و انصاف حکم می کند یاد شهید حسن طهرانی مقدم را گرامی بداریم که صنعت موشکی ایران را بنیان نهاد تا در روز مبادا به کار ملک و ملت بیاید که آمد.
اما این که مدام می گویند اسرائیل التماس کرد و ایران پذیرفت، چون مبتنی بر داده ملموس نیست، اثر معکوس در افکار عمومی دارد و اصل دفاع تحسین برانگیز ایرانیان را تحت الشعاع شعارگویی و ادعاهای این چنینی قرار می دهد. کافی است بروید در خیابان و به صورت اتفاقی از ۲۰ نفر بپرسید که نظرشان درباره این قبیل سخنان چیست؟
ذکر آن مقاومت بزرگ در برابر اسرائیلی که آمریکا ، ناتو و برخی کشورهای عربی نیز به کمکش آمده بودند، آنقدر برای ایران اعتبار و غرور دارد که نیازی به حرف های شعاری مانند "التماس اسرائیل برای آتش بس" نیست.
وانگهی اگر واقعاً اسرائیل به چنان فلاکتی افتاده بود که از ایران تقاضا که نه "التماس" آتش بس داشت، این سؤال پیش می آید که چرا وقتی اسرائیل به کنج التماس افتاده و زیر ضربه بود، رهایش کردید و اجازه دادید دوباره برخیزد و تهدیدی مجدد برای ایران شود و نیز به متحد ایران یعنی حزب الله حمله کند؟ (همین ۲ روز پیش بود که نفر دوم حزب الله را ترور کرد).
سوال دیگر این که اگر اسرائیل در موقعیت التماس بود، چرا برای پذیرش التماسش شرط و شروط نگذاشتید و بدون گرفتن امتیاز، خواسته اش را اجابت کردید؟
این که ایران به تنهایی در برابر بزرگ ترین قدرت های نظامی جهان و منطقه ایستاد، گزاره درستی است؛ پذیرش آتش بس توسط ایران هم، اقدامی کاملاً سنجیده و عقلانی بود. به مسوولان و صاحبان تریبون توصیه می شود این واقعیت های افتخار آمیز را به شعار آلوده نکنند و واکنش منفی مردم را سبب نشوند.
